Bizi gaitezen positiboki!

Sor M. Olatz

Esaten dute badagoela min bat, amorru bat, gorroto bat… pertsonatik pertsonara, belaunaldiz belaunaldi transmititzen dena gure arbaso urrunenetatik… mina, amorrua, inbidiarako, joera, horrela dio Simonek.

Herentzia hori lausotuz joan dadin, umorea, alaitasuna, guztian bilatzea egoera eta pertsona guztien alde positiboa gara liteke. Etengabe begiratzen egon beharrean haietatik harritzen nauen guztia … duten onaz ohartuko nintzateke, eta ziurrenik atentzioa emango lidake inoiz ikusi ez ditudan gauzak eta jarrerak ikusteagatik.

Ikusten diren eta begiesten diren albisteen berri hain azkar jakitean, ezer positiborik ez dagoela esaten dugu, eta horrela ezinezkoa da barre egitea eta alai egotea. Jarraitzen dut pentsatzen ilusio, emozio, onberatasun eta graziazko arrazoiren bat aurkitzen dugula, kontua da bilatzea eta behin eta berriz begiratzea, inork ez du ukatzen negatibo asko dagoela, baina baita positiboa ere, enpatia handia duten pertsona asko, lagundu nahi dutenak eta oso konprometituak, Thich Nhat Hanhek dio hezitzaile zoriontsuek mundua aldatzen dutela.

Ezinezkoa dela dirudi. Nire hezitzaile-garaia gogoratzen dudanean, uste dut matematikak arimaren ilusio guztiarekin ematen nituela, eta horregatik, jubilazioa  hartu nuenean, hiru urtez egon nintzen ametsetan mate-eskolak ematen, eta zenbaki osoak hau da, positiboak eta negatiboak, enfasi sinestezinarekin eta amesgaiztorik gabe azaltzen nituen. Harritu egiten nintzen, ez nuen  inongo psikologorekin hitz egin, eta 3 urteren ondoren noizean behin bakarrik izaten zen eta gero batez.

Ikusten dudanez, nere  ikasle isandakoak oso jatorrak dira, alaiak, positiboak eta zenbat dakiten, heldutasun handia dute, ez dut uste guk eman diogunik, ez. Familian hasi zen, zelula berezia,  nik esaten det etxeko sukaldean, eta haiek  garatzen joan dira, gure ekarpen txikiak izango zituzten, eta batez ere gizartearen eragin oso garrantzitsua, batzuetan positiboa dena eta beste batzuetan ez hainbestekoa, baina subjektuak ideia argiak baldin baditu, ohartuko da non zapaltzen duen eta kontu handiz ibiliko da bere burua aholkatzen eta aurrean jartzen zaiona bereizten. Ez diogu utzi behar gu geu izateari, eta inoiz ez utzi engainatzen gaituzten txotxongilo gisa hartzen.

Nahastuta  edo baztertuta, galduta edo harrotasunez beteta, etab. sentitzen banaiz, eta ulertzen ez dudan nahaste batekin, oinordekotza azkarrez betetako bizitzaren orrazkera dela eta, adibidez, bikaina litzateke klaseetan umeei atsedenaldiaren ondoren edo tutoretza-klasean denbora batez hausnartzen/erlaxatzen saiatzea … Horrela errazagoa izango litzaieke behatzea eta egitea nire pentsatzeko eta isateko modua une hauetan.

Pentsatzeko eta burua kontrolatuta eta erlaxatuta edukita, konturatuko nintzateke egoera askotan arnasa sakon bat hartzearekin bakarrik pentsa dezakedala gauzak ez direla hainbesterako konplikatuak  eta lasai kontrolatzen ditudala, eta nire arretari eusten diot, irits daitezkeen akatsetatik eta une txarretatik ere ikasten jarraitzeko.

Ziur nago pertsona alai eta zoriontsu batek, «Kontzientzia solidarioa hartzen» duenak, Koldo Aldaik dioen bezala, bizitza «gelditu, lasaitu eta barneratzeko beste ariketa bat bezala» har dezakeela sarritan, «orrenbeste mugimendu  eta urduritasuna baino gehiago».

Horrela pentsa dezakegu beste mundu pozgarriagoa, alaiagoa, paketsuagoa posible dala.